محمدجواد آسمان از شاعران جوان کشورمان با دو غزل به هتک حرمت به حریم پیامبر نور و رحمت(ص) واکنش نشان داد.

محمدجواد آسمان از شاعران جوان کشورمان با دو غزل به هتک حرمت به حریم پیامبر نور و رحمت(ص) واکنش نشان داد که در ادامه می‌خوانید:

چشمانِ تَر از هتکِ حریمت نگران‌اند

آسوده‌تر از پیش، «حقیقت‌نگران»اند

با سنگ زدن، حرمتِ این آینه نشکست

آنان که شکستند در این‌جا، دگران‌اند

بگذار به خورشید زند کوردلی سنگ

آه از دو سه دیوانه که کوته‌نظران‌اند

فردا تو درخشان‌تر از امروزی و اینان ـ

فردای قیامت، همه‌تن، شعله‌وران‌اند

بر دامنِ دریا ننشستَه‌ست غباری

این آب‌گِل‌آلودکُنان، بی‌خبران‌اند

دریایی و در سینه تو دُرجِ فضائل

لب‌تشنه‌ حُسنِ تو کران تا به کران‌اند

ذکرِ صلواتِ تو، بهارِ لبِ مستان

گُل‌ها به نسیمِ نفَست جامه‌دران‌اند

فردا به امیدِ تو سر از گور بَرآرم

دل‌بسته‌ خورشید، سحَرخیزتران‌اند

نِی نیستم و این‌همه در سینه شکایت

کو مَحرمِ رازی که کنم از تو حکایت؟

دنیای غریبی‌ست؛ غریبی تو چو خورشید

مردُم همه گُم‌گشته، تو خورشیدِ هدایت

این سیزدَه آیینه، همه نورِ تو هستند

انگیزه‌ «لولاکـ»ـی و آغازِ بدایت

روزی که برانگیخته شد عالَم و آدم،

دادارِ جهان، داد به دستِ تو ولایت

پُر اوج‌ترین موج شدی در یَمِ خلقت

پیغمبری، از رفعتِ تو یافت نهایت

آن دانش و فضلی که تو را بود، که را بود؟

خود، معجزه بودیّ و تو را آن‌همه آیت

تو، اُسوه‌ اخلاقِ نکو بودی و، در خَلق ـ

حُسنِ تو فزون بود و کمالِ تو به‌غایت

گر این‌همه خوبی تو، به‌جز کوردلی چیست ـ

نقصی که به انکارگران کرده سرایت...